En dan opeens zit er tussen alle wat minder bekende film ineens weer een grote verrassing: ‘Terrestrial Verses’. Niets geen bekende namen, grote actiescènes, indrukwekkende decors of sfeerbepalende muziek.
Slechts een alledaagse absurditeit van een leven onder een religieuze dictatuur in Iran. Verdeeld over negen rake absurde verhaallijnen, die duidelijk willen maken hoe de macht in Iran wil ingrijpen in elk aspect van het leven van zijn inwoners.
Dit is waar Terrestrial Verses over gaat
Terrestrial Verses onderzoekt nauwgezet en formeel de aard van autoriteiten in Iran. De film illustreert treffend het verband tussen het creatieve gebruik van suggestief minimalisme waar Iraanse filmmakers om bekend staan en hun noodzaak om de staatscontrole te omzeilen.
Deze levendige verhalen, zowel humoristisch als aangrijpend, tonen de levenskracht en vastberadenheid van mensen in tegenspoed, en zijn een genuanceerd portret van een complexe maatschappij.
Regisseurs Ali Agari en Alireza zijn nu al omstreden
Ali Asgari en Alireza Khatami zijn al bevriend sinds 2017 toen ze elkaar leerden kennen op het filmfestival van Venetië. Hoewel ze daar allebei waren voor hun eigen film bleken ze tijdens een gesprek meer met elkaar gemeen te hebben dan gedacht. Allebei komen ze uit strenge religieuze gezinnen, die gebukt gaan onder autoritaire vaders en behoren tot de minderheidsgroep. Ze besloten hun krachten te bundelen en een film te maken over hun gedeelde achtergrond: ‘Until Tomorrow’
Khatami woonde intussen in Canada en was daar bezig met een aanvraag voor het filmen in Iran. De absurde gebeurtenissen die hem overkwamen bij het Ministerie voor Cultuur – die de aanvraag overigens afwees – is een scène geworden in de film ‘Terrestrial Verses’.
Geheel op eigen initiatief en geheel binnen gefilmd
Ze besloten op eigen houtje, zonder toestemming de film toch te maken. Ze maakten er korte scènes van die ze in een paar maanden zowel konden schrijven als filmen. Ze hebben ‘Terrestrial Verses’ uiteindelijk in zes dagen gefilmd, met een kleine crew en uitsluitend binnen. Zo was niemand ervan op de hoogte en omzeilden ze alle vergunningen. Na het vertonen van de film in Cannes werd op het vliegveld, van Iran, het paspoort en andere persoonlijke spullen van Ali Alasgari in beslag genomen. Na acht maanden heeft hij het teruggekregen. Hij kreeg wel te horen dat hij nooit meer films mag maken omdat ze hem geen vergunning zullen verlenen. Alasgari is daar niet zo van onder de indruk. Zo is ‘Terrestrial Verses’ ook ontstaan namelijk.
In slechts negen scènes worden de zenuwen van Iran blootgelegd
Het blijkt dat alle verhalen in de film ‘Terrestrial Verses’ gebaseerd zijn op persoonlijke ervaringen, en die van familie en/of vrienden. Negen scènes over verhalen, dan wel gebeurtenissen die ogenschijnlijk helemaal niet zo moeilijk zijn. Gewone alledaags dingen. Van het aangifte doen van een geboorte van een zoon, tot het dragen van schoolkleding. Van een vergunning voor een film, tot een sollicitatiegesprek. Allemaal gebeurtenissen die in eerste instantie tot vrolijkheid stemmen maar die door de autoriteit, door de vertegenwoordiger van de macht worden verbrijzeld tot een kleurloze eenheid. En daarin zie je des te helderder de vernedering, het ertegen ingaan en de machteloosheid.
De eeuwige strijd met de bureaucratie van de persoon achter de balie en telefooncentrales. Om nog maar te zwijgen over de invloed op de sociale media.
Wat een geweldige cast!
Dat deze film zo intens overkomt komt ook door het camera werk. Deze laat alles van heel dichtbij zien. Er wordt ingezoomd op handen, gezichten en de beperkte omgeving. Dat maakt dat je als kijker het idee hebt ook op die plek te staan. Je kijkt vanuit het gezichtsveld van de autoriteit. Daarmee geven de regisseurs aan dat het lijkt dat het hun beslissingen, maar dat ook zij onderdeel zijn van het groetere geheel. Al hebben ze dan wel weer net iets meer macht dan diegene aan de andere kant van de balie
Nog meer komt de film ‘Terrestrial Verses’ zo heftig over door het grandioze acteerwerk van de acteurs. Geen een uitgezonderd. Ze spelen hun solo’s allemaal meer dat overtuigend. Je zou haast kunnen zeggen: ze zijn het.
Terrestrial Verses kruipt onder je huid
De film wordt naast drama ook als satirisch aangeduid. Het is belangrijk om hier niet de vergelijking met komisch te maken, want dat is het absoluut niet. Het satirische zit hem in de duistere laag, om ergens de idiote van in te zien. Zeker als het gaat om politieke of sociale kwesties.
Is deze film dan wel spannend genoeg, blijft het wel al die minuten boeien? Absoluut. En zelfs na je bioscoopbezoek zit dit nog wel even onder je huid. En dat is maar goed ook, want het zet ons in het Westen ook meteen weer met onze beide benen op de grond. Want waar wij denken: ‘zoek het maar uit, dan pik ik niet’, hebben ze het in de film ‘Terrestrial Verses’ niet over zo een vrij land als waar wij in leven. Het gaat namelijk over Iran, een nog steeds voortdurende dictatuur bestuurd door Ayatollahs en de Sharia.
Een plaatje van een protest
Deze film laat zien dat alles eerst volledig in zal moeten storten voordat deze complexe wereld opnieuw gecreëerd zal kunnen worden. Tot die tijd is elke vorm van protest meegenomen. ‘Terrestrial Verses’ is een plaatje van een protest geworden.
Kijk hier alvast naar de trailer van Terrestrial Verses
Details over de film Terrestrial Verses
- Releasedatum : vanaf 25 april 2024 in de Nederlandse bioscopen
- Speelduur: 77 minuten
- Taal: Perzisch, Nederlands ondertiteld
- Classificatie: AL
- Genre: Drama, Satire
- Regie: Ali Asgari, Alireza Khatami
- Acteurs: Bahman Ark, Servin Zabetiyan, Arghavan Shabani
- Distributeur: September Films
Klik hier voor meer films
- films voor volwassenen
- Autumn and the Black jaguar, een bijzondere vriendschap
- Miller’s Girl, een web van geheimen en verlangens
- Sleeping Dogs, een rechercheur worstelt met zijn geheugen
- Green Border, een film of echte waarheid?
- Back to Black, een geweldig eerbetoon aan Amy Winehouse.
- Civil War, een vreselijke utopie of waarheid?
- L’Abbé Pierre, een weldoener wellicht tegen beter weten in
Ik ben een echte boekenwurm en deel daarover graag mijn mening. De recensies zijn terug te vinden op de sites van uitgeverijen, maar ook op mijn eigen blog www.deleestrein.blogspot.nl en op www.stoerleesvoer.nl
Naast lezen hou ik van koken/bakken, wandelen, puzzelen, scrapbooking en haken. Het leuke is natuurlijk om elke keer weer nieuwe ideeën op te doen. Daarom zijn sites zoals MamaScrapelle met hun honderden tips en ideeën, voor alles en nog wat, zo geweldig. Leuk dat ik daar nu ook mijn steentje aan mag bijdragen.
- Hit Man, nu al een hit in Amerika - 11/05/2024
- Knox goes Away, een aftakelende geest - 02/05/2024
- Terrestrial Verses, een krachtig geluid - 29/04/2024