Een film bekijken, in een zachte pluche stoel met een beker koffie in mijn hand en vier veilige muren om me heen. Na de film kan ik gewoon veilig naar huis. Het klinkt zo gewoon maar direct na aanvang van de film ‘Green Border’ realiseerde ik me meteen dat, terwijl ik zit te kijken naar wat er gebeurt op het grote witte doek, dit zich daadwerkelijk zo een 1200 kilometer hiervandaan afspeelt. Dat maakt dat ik er toch wat ongemakkelijker bij ga zitten.
Dit wordt een realiteitscheck, en daar is af en toe niets mis mee. Al dachten Pools rechtsextremisten, en zelfs de Poolse minister van Justitie, daar onlangs nog anders over. Sinds de film ‘Green Border’ vertoond werd op het filmfestival van Venetië loopt regisseur Agnieszka Holland rond met persoonsbeveiliging. Wat een film als ‘Green Border’ wel niet allemaal los kan maken. Want waar aan de ene kant de rechtse politici opriepen tot een boycot van de film, gingen aan de andere kant duizenden mensen juist naar de filmtheaters.
Dit is het verhaal van Green Border
Tussen Wit-Rusland (Belarus) en Polen liggen de verraderlijke bossen die de zogenaamde ‘Green Border’ genoemd worden. Om het Westen dwars te zitten hebben de presidenten Loekasjenko van Wit-Rusland en Vladimir Poetin een plan bedacht om vluchtelingen uit het Midden-Oosten, Afghanistan en Afrika een soort van veilige doorreisroute te geven om zo probleemloos bij Europa te komen. Echter weigert Polen ze toe te laten. En zo komen de vluchtelingen in een koud, moerassig niemandsland terecht, zonder eten en medische zorg. Als pionnen in een politiek spel worden de levens van de activistische Julia, grenswachter Jan en een Syrische familie met elkaar verweven.
Regisseur Agnieszka Holland
Agnieszka Holland, regisseur van ‘Green Border’, werd geboren in 1948 in Warschau. Haar ouders waren beide journalisten. Ze besloot echter geen journalistiek te gaan studeren maar schreef zich in op de filmacademie in Praag. Ze studeerde af in 1971 en keerde terug naar Polen. Daar kreeg ze een baan als assistent-regisseur bij de Poolse regisseurs Andrzej Wajda en Krzysztof Zanussi. Haar debuutfilm was ‘Grzech Boga’, maar haar doorbraak kwam met de film ‘Aktorzy prowincjonalni’. Via Frankrijk kwam ze in Hollywood terecht. Daar regisseerde ze de film ‘Total Eclipse’ en verzorgde ze verschillende afleveringen voor tv-series zoals ‘The Wire’, ‘House of Cards’ en ‘The Killing’.
Over alle ophef over de film ‘Green Border’ zegt Agnieszka Holland zelf dat ze de urgentie voelde om de humanitaire crisis te laten zien die voor politieke doeleinden gewoonweg opgezet wordt. Ze is namelijk vooral boos op de overheden die dit op touw zetten. Daarom heeft ze er ook voor gekozen om de film in het zwart-wit te maken, de focus ligt zo meer op het verhaal en leidt met zijn kleuren niet te veel af van het onderwerp. Al had het ook een camouflage functie, de film is namelijk opgenomen in het voorjaar en speelt zich af in de winter. Maar dat is gewoon een leuk technisch feitje.
Geen idee wat er daadwerkelijk gaande is
Net als ik hebben denk ik veel mensen geen idee wat er daadwerkelijk aan de grens van Belarus en Polen gebeurt. Dan is het des te mooier, al is dat natuurlijk een rare woordspelling, om dat via een film als ‘Green Border’ voorgeschoteld te krijgen. Als kijker volg je een Syrische familie, die vijf jaar in een vluchtelingenkamp in Harasta (Syrië) hebben gewoond. Via een oom, die zelf inmiddels al vijf jaar in Zweden verblijft, proberen ze naar Polen te vluchten. We zien hun hoop veranderen in twijfel, hun angst veranderen naar wanhoop en uiteindelijk hun verlies. Maar bovenal weet regisseur Agnieszka Holland over te brengen hoe mensen worden ontmenselijkt. Hoe ze alleen nog maar als ‘lastig’ handelswaar worden gezien. Als vuilnis wat je niet voor je eigen stoep wilt hebben.
Acteurs blijken echte vluchtelingen uit Syrië
Aan de andere kant laat ze ook de mensen zien die wel willen helpen maar het simpelweg niet kunnen. En mensen die willen en kunnen helpen maar wel met alle risico’s voor hun eigen veiligheid.
We zien veel in ‘Green Border’ Van dat wat niet mogelijk zou moeten kunnen zijn gezien alle wetten, regels en onderlinge afspraken in Europa, maar wat helaas wel degelijk gebeurd.
Dit alles ‘gespeeld’ door niet-professionele acteurs. Vele van hun zijn namelijk echte vluchtelingen uit Syrië. Zij hadden dus in het echt ervaren hoe deze rampentochten verliepen. Wellicht is dat waarom ‘Green Border’ misschien nog wel meer binnenkomt. Dit zijn echte emoties, echte verhalen. Traumatische gebeurtenissen die niemand mee zou mogen maken maar die op dit moment wel gaande zijn.
Green Border is niet alleen een film maar ook een statement
‘Green Border’ is niet alleen een verhaal maar ook een statement. Toch is er buiten het geweldige camera- en acteerwerk ook wel wat aan te merken. Want ondanks dat Agnieszka Holland buiten het schrijf-, productie- en regisseur werk een ontzettend knap in elkaar gezette film heeft gemaakt gebeurt er in het laatste half uur net iets te veel. Er worden ineens te veel personen aan het verhaal toegevoegd. Dit had niet nodig geweest voor het verhaal. Een bepaalde redding komt zelfs ietwat te geforceerd over. Ook een toegevoegde rap maakt dat het zo intense en realistische verhaal ineens voelt als een speelfilm en dat is jammer van het geheel.
Het einde van de film, wat zich afspeelt aan het begin van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland geeft een hele duidelijke boodschap/vraag mee, te weten: ‘’Waarom is de ene mens, en zelfs hun huisdieren, waardevoller dan de ander? Waarom wordt de ene mens gered en met open armen ontvangen en mag de ander naamloos doodgaan in een verraderlijk bos?’’
Deze film blijft, bij mij althans nog wel even een tijdje hangen. En dan heb je als regisseur je doel behaald.
Bekijk hier alvast de trailer van Green Border
Specificaties over de film Green Border
- Releasedatum : vanaf 18 april 2024 in de Nederlandse bioscopen
- Speelduur: 147 minuten
- Taal: Pools, Arabisch, Frans en Engels, Nederlands ondertiteld
- Classificatie: 12
- Genre: Drama
- Regie: Agnieszka Holland
- Acteurs: Maja Ostaszewska, Jalal Altawil, Behi Djanati Atai
- Filmdistributeur: September film
Kijk ook deze films
- Autumn and the Black jaguar, een bijzondere vriendschap
- Miller’s Girl, een web van geheimen en verlangens
- Sleeping Dogs, een rechercheur worstelt met zijn geheugen
- Volwassen films 2024
- Back to Black, een geweldig eerbetoon aan Amy Winehouse.
- Civil War, een vreselijke utopie of waarheid?
- L’Abbé Pierre, een weldoener wellicht tegen beter weten in
Ik ben een echte boekenwurm en deel daarover graag mijn mening. De recensies zijn terug te vinden op de sites van uitgeverijen, maar ook op mijn eigen blog www.deleestrein.blogspot.nl en op www.stoerleesvoer.nl
Naast lezen hou ik van koken/bakken, wandelen, puzzelen, scrapbooking en haken. Het leuke is natuurlijk om elke keer weer nieuwe ideeën op te doen. Daarom zijn sites zoals MamaScrapelle met hun honderden tips en ideeën, voor alles en nog wat, zo geweldig. Leuk dat ik daar nu ook mijn steentje aan mag bijdragen.
- Knox goes Away, een aftakelende geest - 02/05/2024
- Terrestrial Verses, een krachtig geluid - 29/04/2024
- Garfield, een nieuw spannend avontuur - 29/04/2024