Waarom ik van horror hou? Dit genre is zo rijk aan diversiteit! Daarbij leent het zich zo goed voor de mooie tegenhangers: terugvechten, weerbaarheid, je angsten onder ogen komen en misschien zelfs overwinnen. Je valt terug naar een oerinstinct, want dat doet angst met je. En eigenlijk zakken alle maskers en aangeleerde manieren als een baksteen in een rivier naar het diepe. Wat er blijft dat ben jij, en jij alleen met jouw oerinstincten. Horror is niet altijd bloederig en gruwelijk, maar het gaat wel altijd terug naar angst. The Black Phone is een geweldige horrorfilm gebaseerd op een kort verhaal van Joe Hill. Over de weerbaarheid van jongeren in de jaren 70. Plus een gruwelijke ontvoerder…
The Black Phone
Finney Shaw, een verlegen maar slimme 13-jarige jongen, wordt ontvoerd door een sadistische moordenaar (Hawke) en opgesloten in een geluidsdichte kelder waar schreeuwen van weinig nut is. Wanneer een afgesloten telefoon aan de muur begint te rinkelen, ontdekt Finney dat hij de stemmen kan horen van de vorige slachtoffers. En ze zijn vastbesloten om ervoor te zorgen dat wat hen overkwam niet met Finney gebeurt.
Oscar genomineerde Ethan Hawke, misschien wel in de meest verontrustende rol van zijn carrière in een nieuwe psychologische thriller van Blumhouse. En van de regisseur van Sinister en Doctor Strange. Gebaseerd op een kort verhaal van Joe Hill. Je hebt misschien wel eens van zijn vader gehoord: Stephen King. Joe schrijft geweldige eigen boeken en verhalen en The Black Phone is aangepast voor het witte scherm. Zo is het element van weerbaarheid van jongeren in de jaren 70 versterkt. En die aanpassing is in mijn ogen waardevol en geniaal. Dit is hoe horror hoort te zijn. Gruwelijk met een aandoenlijke hartverwarmende kern. Angstig maar ook sterk.
Geniaal
The Black Phone heb ik op Blu-ray ontvangen ter recensie en ik werd geprikkeld door de voorkant. Een Creepy masker. Daarna ben ik gaan lezen en las ik dat Ethan Hawke een grote rol vertolkt in deze film. Hij is niet per se een favoriete acteur van mij. Maar dit is in de afgelopen jaren wel veranderd door zijn rollen. Waar je echte Screamqueens hebt, actrices die vele rollen in horrorfilms vertolken. Zo is Ethan te vinden in een aantal van mijn favoriete horrorfilms. Sinister is één van de meest nare en indrukwekkende films die ik heb gezien. Deze film greep mij zo aan, ik ben nog steeds niet klaar voor deel 2. Ook zat hij in The Purge: een filmreeks waar ik gek op ben. Screamking is niet helemaal toepasselijk, maar door zijn naam kreeg ik extra zin in deze film. Leuk weetje: hij houdt helemaal niet van horrorfilms.
Pas toen ik de DVD had ingeladen kwam de naam van Joe Hill in beeld. Joe! De zoon van Stephen King. En vanaf de eerste seconde is The Black Phone geniaal in mijn ogen. Het heeft alles wat ik zoek en wil. De retro jaren 70 vibe. Knipogen naar King (oa woeste hond en gele regenjas). Het bevat een echte creep met een imposante maskercollectie. Daarnaast jongeren die opgroeien, worstelen daarmee en met hun weerbaarheid spelen. Tegelijk zijn er nog andere mooie elementen: gebroken gezinnen, familie, liefde, vriendschap en het leven. Afgetopt met een bovennatuurlijk sausje geniale acteurs en ik ben zeer content. Van begin tot het einde was het voor mij ijzersterk.
The Black Phone: horror en aandoenlijk
Ethan zet een geweldige creep neer. Wat een geniale maskers, echt een dik applaus voor de ontwerp afdeling. Maar mijn hart wordt toch wel gestolen door de broer en zus van het verhaal. Gwendolyn en Finney. Wat acteren deze kinderen geweldig en puur. En wat een goede karakters ook. Hun band is oprecht en sterk en vormen echt het hart van deze film. De horrorelementen zijn gruwelijk. Menselijk en bovennatuurlijk. Maar het gruwelijke zit bij de menselijkheid in de hardheid wat het leven kan maken van iemand. Het bovennatuurlijk is zelf wat onderliggend maar o zo goed in beeld gebracht. En een zeer aangename aanvulling. Het is voornamelijk het psychologische aspect wat ik gruwelijk noem.
The Black Phone is zoals horror zou moeten zijn. Een verhaal met diverse lagen, vertelt op een manier dat je niet eruit wil stappen. Ondanks dat je angst voelt, ondanks het ongemak. Het is zo goed geschreven. Het ademt King, maar dan net wat frisser en misschien zelfs wel beter. Ik heb zelf nog geen Joe Hill gelezen, het ligt in mijn kast. Maar deze film zorgt er zeker voor dat deze boeken een stuk naar voor geschoven worden. Ik heb genoten van deze film! Een sterke verfilming van een boekverhaal is zeldzaam dus ook daarvoor chapeau! voor de makers.
Lees ook deze blog over the secrets of Dumbledore
Leuk om nu onderdeel te zijn als gastblogger hier.
- Rainbow High Classic Dolls met een twist, diertjes en slijm! - 16/04/2024
- IQ Gears, een SmartGames om van door te draaien - 12/04/2024
- Princess Peach Showtime, een Nintendo Switch game - 28/03/2024