Als moeder in een jongensgezin kom je onvermijdelijk in aanraking met het fenomeen gamen. Al op jonge leeftijd begint de interesse daarin. Gewoonweg omdat tablets een belangrijke accessoire zijn in de meeste huishoudens. Maar voor je het weet hebben de onschuldige spelletjes en filmpjes plaatsgemaakt voor meer uitdagende en tijdrovende games op een spelconsole. En waar je je eerste zoon nog enige tijd hebt kunnen afschermen, is de tweede dus al op jongere leeftijd deelgenoot van dit fenomeen. En dan kom je er achter dat het één van de uitdagendste, frustrerendste en gekmakendste opvoedklussen is. Beetje eigen schuld dikke bult. Hadden we nou maar niet die tweedehands PlayStation overgenomen met een paar leuke spellen. Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind?
Positieve kanten van gamen
Maar laten we eerlijk zijn, er zijn ook positieve kanten aan het gamen. Het online contact met vriendjes versterkt bijvoorbeeld de band, en levert voor de toehoorder interessante praat op. Het tactisch inzicht wat bij de meeste spellen komt kijken is ook leerzaam. Het jezelf willen verbeteren, doorzettingsvermogen, omgaan met winst en verlies, oog-handcoördinatie. Er zijn talloze voordelen te noemen. En in de huidige maatschappij is het gebruik van apps, games en computers zo’n belangrijk onderdeel dat het ook goed is om je kinderen hiermee bekend te maken. Lees hier over Brawl Stars voor kinderen.
Frustratie bij het gamen
Maar frustrerend en gekmakend kan het ook voor de kinderen zelf zijn. De games zijn zo ontwikkeld dat je voor de beste prestaties allerlei extra aankopen kunt doen. Evenementen, beloningen, packs en updates vormen belangrijke onderdelen van de games. En daar moet dan bij voorkeur dagelijks voor worden gespeeld.
Enerzijds zou je kunnen denken: het hoort er bij. Maar anderzijds ook goed om je te beseffen dat er volop misbruik wordt gemaakt van kwetsbare en beïnvloedbare kinderzieltjes in het verdienmodel van deze games. Stel je voor, je wilt graag beter worden in iets en je wordt continu met allerlei trucs getriggerd om iets aan te schaffen. En jonge kinderen zonder eigen inkomsten hebben natuurlijk nog geen idee van de kosten. Of van het verslavende effect daarvan. Kort geleden is zelfs door een rechtbank uitgesproken dat bepaalde onderdelen van games onder gokken vallen.
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind?
Het verslavende effect is voor veel ouders een grote zorg. Want het stoppen met een spel vraagt enorm veel van kinderen. En hun ouders. Want of je nou aan het winnen of verliezen bent, in beide gevallen komt een zeurende moeder die wilt dat je stopt natuurlijk zeer ongelegen.
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind?
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind? Kortom hoe blijft het leuk en gezellig?
– Meedoen/meekijken levert best wel wat krediet op. En het is ook leuk om te zien hoe enorm handig ze ermee zijn en hoe snel te leren. En hoe ‘noob’ je zelf als ouder bent, en dat je daar dan met elkaar om kan lachen.
– Het kan geen kwaad om de Pegi leeftijd een beetje te volgen. Dit is een classificatie die aangeeft voor welke leeftijd een game geschikt is. Afwegingen zijn veelal de mate van geweld. Waar je met je oudste waarschijnlijk nog met goede moed aan begint, maar dat met een tweede misschien al minder strikt hanteert.
Blijf in de buurt….
– Probeer zoveel mogelijk binnen gehoorafstand te blijven. Dreigt het te escaleren qua emoties of taalgebruik, dan kun je tijdig ingrijpen. Overigens qua taalgebruik: er komt een hele nieuwe vocabulaire bij. Zoals v-bucks, skins, drafts en crafting. Waar hebben ze het over? En ze noemen elkaar ineens gast.
– Wordt handig met tijdslimieten of apps waarmee je grenzen kunt stellen en inzicht krijgt in het gamegebruik. Als de tijd er bijna op zit, krijgen kinderen een melding. Het zou mooi zijn als ze dan zelf bedenken om geen nieuwe wedstrijdjes te starten, maar dit blijkt in de praktijk uitermate moeilijk…
– Kijk als ouder even mee vlak voordat de tijd erop zit. Stel wat geïnteresseerde vragen en help ze bij het afronden. Het is de kunst om een geschikt moment tussen twee wedstrijden of spellen te kiezen. Een soort Window of Opportunity. Daar heb je natuurlijk niet altijd zin in of tijd voor, maar anders krijg je constant het zinnetje ‘ik zit nog in een potje’ te horen.
– Een belangrijk punt is de balans met andere activiteiten. In een interessant stuk in het AD van 29-09-2020 werd een nieuw boek besproken, Mijn gamende Kind. Uitgangspunt is De Spel Schijf van Vijf. Deze bestaat uit vijf S’en: Slaap, Studie, Sport, Sociaal en Spel. Als deze met elkaar in balans zijn, gaat gamen niet je leven bepalen, raak je niet verslaafd, en verloopt je ontwikkeling op alle vlakken normaal (boekreview volgt!).
Gamen is de favoriete hobby
Gamen is de #1 hobby voor heel veel kinderen… En de #1 opvoedkwestie voor heel veel ouders
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind? Is dus een uitdagende taak!
En ja het kan de beste ouder overkomen dat je stampvoetend door de kamer loopt omdat ze niet stoppen.
Of dat een overijverige vader gewoon de uitknop indrukt en er een bom ontploft.
Of dat je als moeder heel stoïcijns alvast begint met eten in de hoop dat ze gezellig aanschuiven.
De bekende koffiereclame dat je de wifi uitzet en iedereen dan in een goed humeur naar beneden komt, is wel het meest onwaarschijnlijke ooit.
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind? Betrek je kinderen erbij!
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind? Zoals met veel andere opvoedkundige moeilijkheden: betrek je kinderen bij het bespreken van wat handig is. Geef ze invloed bij het afspreken van regels en tijden. Dat vergroot enigszins de kans op succes. En bespreek deze dingen bij voorkeur als er een rustige sfeer hangt. Niet na een ruzie, of als ze moe en hangerig zijn.
Toon er ook begrip voor hoe moeilijk het is om te stoppen. Want ook voor volwassenen is het herkenbaar hoe lastig het is om je telefoon weg te leggen. Laat staan voor kinderen die zo geraffineerd in zo’n spel worden meegezogen. Gameontwikkelaars doen natuurlijk hun uiterste best om kinderen zo lang en vaak mogelijk te laten gamen.
Wat het extra lastig maakt: al die voorbeelden van gamende youtubers die zo vaak gamen dat ze heel goed zijn geworden. En van hun hobby hun werk maken. En rijk worden met een mega gave game kamer. Wie wil dat nou niet? Ook goed om dat te bespreken met je kinderen. Wat realistisch is en wat ze ervoor moeten doen, of laten.
Wees je ook bewust van je eigen gevoelens en stemming als ouder. Dit heeft veel effect op hoe kinderen ermee omgaan. Je volop ergeren aan het gamen levert ook spanningen op bij kinderen zelf. Die dan vervolgens zelf van slag raken of gefrustreerd worden als ze verliezen. Als je nieuwsgierig, rustig en open bent, dan zijn kinderen dit vaak ook. En zijn ze meer geneigd om naar je te luisteren.
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind? Een Leerproces voor beiden
Hoe blijft gamen leuk voor ouder en kind? is ook een leerproces waarin je ze nu nog een beetje (heel veel) moet helpen bij het stoppen of leren omgaan met verlies. Zodat ze het later hopelijk zelf kunnen. Als ze op hun 18e iedere nacht gamen is er iets mis gegaan. Maar af en toe een uitschieter is hopelijk geen zorgelijk probleem. Eigenlijk is het in de basis een verhaal over hoe verslavingsproblematiek zich kan ontwikkelen. Zoals bij alle geneugten van het leven. Maar waar roken en alcohol (gelukkig) pas later in de puberteit binnen handbereik komen, is het gamen wel heel vroeg beschikbaar. En het kan geen kwaad om je bewust te zijn van de gevaren en valkuilen.
Lees erover, vraag advies aan andere ouders, lucht je hart bij ‘lotgenoten’, en vooral: geef zelf het goede voorbeeld. Schermen uit tijdens het eten, niet ’s ochtends vroeg en ’s avonds laat. Dat is de basis die je kinderen mee kunt geven. En die ze het beste oppikken door het als ouders zelf te laten zien.
Voor meer informatie zie bijvoorbeeld:
Factsheet mediagebruik
Mijn gamende kind
Digitaal opvoeden
Een leuk boek over de uitdagingen als opvoeder is bijvoorbeeld Van Achter het Behang tot over je Oren. Met daarin ook een hoofdstuk over schermgebruik en herkenbare, grappige columns.
En heel belangrijk, vraagt tijdig om hulp als je het niet meer ziet zitten. Als je met je handen in het haar zit. Neem contact op met de Jeugdgezondheidszorg in je regio, zij bieden wellicht workshops of informatiebijeenkomsten aan. Ook kun je bij een jeugdteam van de gemeente terecht met hulpvragen rondom ontwikkeling en opvoeding. Soms is het ook gewoon fijn als iemand met je meekijkt en een plan maakt om er weer grip op te krijgen!
