Dune; een overtuigende sobere science fiction-klassieker
De vergelijking met Star Wars is snel gemaakt en het oordeel is snel gevormd; weer een science fiction-kaskraker uit de hoge hoed! De laatste jaren zijn we overspoeld met nieuwe science-fiction, remakes of sequels van oude successen. Denk maar aan Guardians of The Galaxy, Mad Max, Blade Runner en Gorilla vs King Kong. Maar niets is minder waar! Dune is gebaseerd op de cultklassieker van Frank Herbert uit 1963; dé bestverkochte sciencefictionroman ooit. Fans wachten al jaren op een verfilming die de moeite waard is. In 1984 heeft David Lynch, toch niet de eerste de beste in filmland, een mislukte poging gedaan. En er zijn plannen geweest om er een serie te maken. Als boekliefhebber ben ik verbaasd dat ik de memo van deze boeken en ook bijna deze film kennelijk heb gemist. Maar waar gaat Dune over en wat vond ik ervan?
Sober en subtiel
Hertog Leto van Atreides heeft in Dune de positie van gouverneur van de woestijnplaneet Arrakis aangeboden gekregen. Een bijzondere kans, want het is de enige plek waar de ontzettend waardevolle Specie (spice) melange wordt gedolven. Hij, zijn concubine Jessica en hun zoon Paul vermoeden dat de benoeming een valstrik is van hun aartsrivalen, de Harkonnens. Desondanks besluit Leto dat ze toch gaan – de kans om alle productie van melange in de hand te hebben is simpelweg te waardevol. De familie, hun hofhouding en leger vertrekt richting Arrakis, maar van alle kanten dreigt gevaar. Hoe houden ze hun hoofd boven boven water? En krijgen ze de steun van de Freman (Vrijmans)?
Dune is geschikt vanaf 12 jaar (ik zou persoonlijk 16 jaar zeggen) en duurt ongeveer 156 minuten
Regie: Denis Villeneuve
Cast: Timothée Chalamet (Paul Atreides), Rebecca Ferguson (Lady Jessica), Oscar Isaac (Duke Leto Atreides), Josh Brolin (Gurney Halleck), Jason Momoa (Duncan Idaho), e.a
Doet ie ’t of doet ie het niet?
Dat was de vraag die veel fans hadden toen ze hoorden dat regisseur Denis Villeneuve de uitdaging aan ging om Dune te verfilmen. Nu heeft deze regisseur de laatste jaren een reputatie opgebouwd met de geslaagde sequel van Blade Runner. Dune is echter lastig vanwege het omvangrijke verhaal en diepere laag die allerlei maatschappijkritische onderwerpen aan de kaak stelt. Ik vind het knap dat er een helder verhaal wordt verteld en misschien heeft de regisseur bewust de keuze gemaakt om het niet te bombastisch te maken, omdat het verhaal voor zichzelf spreekt en omvattend genoeg is. Ontdaan dus van enige Disney-potpourri, maar cinematisch prachtig gedaan. En ik houd ervan!
Dune: maatschappijkritisch en een komische noot
Op Arrakis herkende ik veel elementen die ik in de woestijn van Marokko heb gezien, van de kleding tot de woestijnwoningen. Én alle aardetinten en het licht van de woestijn. Ook zie je in Dune veel subtiele religieuze verwijzingen terugkomen. Bijvoorbeeld hoofddeksels van Christelijk-Orthodoxe geestelijken zie je terug bij de zusterode Bene Gesserit, een zusterorde getraind in de beheersing van lichaam en geest, waar Lady Jesscia toebehoort. Het terugkomen van deze elementen zorgt ervoor dat het toch vertrouwd voelt, ondanks dat het pure science fiction is. Wat door het verhaal heen sijpelt is de maatschappijkritiek; hoe gaan wij om met onze planeet als we alleen maar aan ons eigen gewin denken? Net op het moment dat ik de film wat zwaar begon te vinden, was daar Jason Momoa met een komische noot. Goede keuze, want het is met 2,5 uur een hele zit.
Ik hoop echt dat Denis Villeneuve de kans krijgt om een tweede deel te maken, want het verdient een waardig vervolg. De film eindigde voor mij met een wow-gevoel, maar ook met een onaf gevoel. Damn…ik wil weten hoe het afloopt met Paul en Arrakis. Voor iedereen die zich verveelt in deze lockdown periode; ga deze film kijken onder het genot van een enorme bak popcorn en dompel je onder in de wereld van Dune! Minder bombastisch dan Star Wars, maar zeker net zo de moeite waard door het goede plot en de cinematische schoonheid.
Lees hier de review van The Nevers door Selena
Ik ben Emy, een 41-jarige bookstagrammer (@eemleestenschrijft), vinylverzamelaar, film- en muziekfreak en geschiedenisnerdo uit Nijmegen. Met veel plezier blog ik voor MamaScrapelle. Ik spot graag mini biebs en de mooiste tweedehands (boeken)pareltjes waar dan ook!
Laatste berichten van Emy (alles zien)
