Skip to Content

Bevallen met een indicatie, een ongeplande bevalling

Eerder heb ik al mijn tweede bevalling gedeeld. Dit was een hele snelle en aangename ervaring. Ik voelde me helemaal in controle en in mijn kracht. De zwangerschap zelf was heel zwaar, dus ergens was ik blij dat de bevalling zich aandiende. Zo anders was mijn eerste bevalling. Ook snel, ik mag niet klagen daarover. Maar ik voelde me totaal niet in controle en het werd bevallen met een indicatie. Lees je mee?

bevallen met indicatie

Eerste keer

Ik heb me echt heel lang goed gevoeld in mijn eerste zwangerschap. Misselijk was ik en ik had alleen trek in groente, fruit, zuivel en cruesli. Ik viel af op een gezonde manier. Tegelijk werd ik aangenomen bij mijn huidige werkgever. Ik wist net dat ik 12 weken zwanger was en dat alles goed was, en toen had ik een sollicitatie gesprek. Ik wilde zo graag werken, en dat vertrouwen kreeg ik. Dus mijn proeftijd was eigenlijk middenin mijn zwangerschap, en dat ging prima! Van bevallen met een indicatie had ik nog geen idee.

Natuurlijk had ik wel wat zwangerschapskwalen, maar het viel echt reuze mee. Verder hebben we ons niet echt verdiept in een geboorteplan of puflessen. Ik ben iemand die zich zorgen gaat maken van wat zou kunnen gebeuren. Dus ik wilde echt alleen het hoognodige weten. Mijn geboorteplan was bevallen in het kraamhotel zonder pijnstilling en verder zien we wel. Oja mijn man had een playlist gemaakt want dat kan in een kraamhotel zeiden ze. Dat klonk goed! Maar dat als je gaat bevallen met een indicatie, je niet naar een kraamhotel mag, wist ik niet.

Bijna 38 weken

De check, en alles was goed! Bijna waren de 38 weken in zicht. Mijn huis was helemaal zoals ik het hebben wilde. Ik zat in mijn verlof, en op onze nieuwe slaapbank in de woonkamer had ik voor de zekerheid vuilniszakken gelegd. Voor het geval mijn water zou breken, toch zonde op een nieuwe bank. Ik weet het nog zo goed, alles was gedaan en ik plofte op de bank neer met wat boeken. Yes nu was het tijd om te genieten van rust. Opeens voelde ik wat vocht in mijn broek. En gek genoeg dacht ik nog dat mijn hormonen en de ontspanning me misschien in een bepaalde liefkozende bui hadden gebracht.

Maar toch zat het vocht me niet helemaal lekker. Het was niet veel maar wel raar en anders. En die romantische bui voelde ik ook niet echt. Voor de zekerheid belde ik mijn verloskundige, ik mocht langskomen en ik moest met een bakje het vocht vangen. Alles werd gecheckt, was verder in orde en ik mocht even wachten. Ik voelde me nog steeds ontspannen en klaar voor mijn stapel boeken. Maar dat ging snel veranderen..”Er zit een gaatje in je vlies en je lekt vruchtwater, dat betekend dat je binnen 48 uur natuurlijk moet bevallen. Zo niet dan moet je bevallen met een indicatie in het ziekenhuis”. Huh wat? Over 48 uur kan ik al een kind hebben? Nee over een dag moest ik zelfs al contact opnemen want ze rekenden vanaf het moment dat ik vocht voelde op de bank en dat was al een dag eerder.

abby

Bevallen met een indicatie

Ik was zo in shock vanaf dat moment. En mijn man ook. Ik had hem gebeld op zijn werk en hij zou wat dingen afronden en eraan komen. Zes uur later was hij er pas, hij had niet door dat het al begonnen was. De weeën kwamen en gingen weer. Heftig tot niks. Er was wat gaande maar een bevalling was het niet echt. Na de nacht was er niks en ik belde weer met mijn verloskundige. Naar het ziekenhuis om te bevallen met een indicatie. Het gaat echt gebeuren.

De reden van bevallen met een indicatie, dat ik binnen 48 uur vanaf het lekken moest bevallen, had te maken met de risico’s voor mijn ongeboren kindje. Het vruchtwater zou te weinig kunnen worden. Het kindje zou in een stress reactie in het vruchtwater kunnen poepen met alle gevolgen van dien. Dus daar lag ik in het ziekenhuis, reed langs het kraamhotel waar ik zo graag wilde bevallen. Omdat het niet van nature op gang was gekomen kreeg ik weeënopwekkers. En toen brak de hel los. Wat een intense en heftige weeën heb ik meegemaakt. Ik schreeuwde om pijnstilling, en huilde omdat ik het eigenlijk niet wilde. Dit overrompelde me allemaal zo.

Mama voor de eerste keer na bevallen met een indicatie

Ik had een hele fijne arts, ze wist dat ik geen pijnstilling wilde. Maar toch trok ik het niet. Bevallen met een indicatie had me overrompelt. Ze wist het zo te rekken dat ik het uiteindelijk niet heb gedaan en daar ben ik blij om. De geboorte en het persen verliep heel snel. Helemaal in wit smeer kwam ze ter wereld. Klein, maar net groot genoeg en sterk en gezond. Ik was in shock. Mijn foto’s laten dat ook duidelijk zien. Pas na 2 weken denk ik dat ik besefte dat ik mama was en kon ik pas genieten. De roze wolk kwam dus pas laat. Daar schaam ik me niet voor, en is zelfs iets wat veel vaker voorkomt. Maar waar niet vaak over gesproken wordt.

Ik ben heel goed behandeld in het ziekenhuis en het bevallen met een indicatie is geen nare ervaring. Maar door de snelheid en shock had ik totaal niet het gevoel dat het mijn bevalling was. Ook met het vele kraambezoek en alles wat er moest gebeuren. Nee met een tweede bevalling zou ik het anders doen en dat is ook gelukt. Aan bevallen met een indicatie kan je niks doen, het overkomt je. Het heeft me wel geleerd dat het heel belangrijk is om een goed geboorteplan te hebben en een paar basisdingen duidelijk te hebben die belangrijk zijn voor je. En accepteren dat het toch weer anders kan lopen.

Hoe hebben jullie je bevalling ervaren of die van een ander?

Lees ook deze blog met tips wat je kunt doen als iemand in je omgeving een vroeggeboorte heeft.

Paar leuke kraamcadeautips

Hieronder een paar leuke kraamcadeaus om te geven of vragen
Kijk ook deze blog voor een coronaproof babyshower en deze met tips voor de kraamvisite

Footer1
Selena
Delen is enorm lief

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.