Het boek ‘THE COLOR PURPLE’ heb ik vele male gelezen. De boekverfilming (1985) van Stephen Spielberg met de acteurs Whoopi Goldberg, Oprah Winfrey en Danny Clover, heb ik ook gezien. Een magnifieke en schokkende film. Vaak heb ik me afgevraagd hoe Stephen King in dit boek, wat eigenlijk een briefroman is, zo een sterk filmscenario zag. De film kreeg maar liefst elf Oscar nominaties maar won er uiteindelijk geen een. Het voerde een oneerlijke strijd tegen de ijzersterk film ‘Out of Africa’. Die er uiteindelijk met de beeldjes vandoor ging.
Nu is de film ‘THE COLOR PURPLE’ opnieuw uitgebracht en, hoe toevallig, met mijn leesclub las ik onlangs het boek ook opnieuw. Nu mogen we van productiemaatschappij #Warner Bros. Pictures International Holland de film gaan bekijken en beoordelen. Zal hij net zo goed zijn als de klassieker van Stephen Spielberg, of is het heel iets anders?
Waar gaat The Color Purple over
Het verhaal speelt in het landelijke Georgia. Het vertelt over de zware levensomstandigheden van drie zwarte vrouwen, die uiteindelijk onlosmakelijk aan elkaar verbonden blijken.
Georgia, 1909. Celie, arm, zwart en geminacht, wordt uitgehuwelijkt aan een oudere man die haar misbruikt. Het leven is niet makkelijk voor Celie, maar zij weet hoe zij moet overleven en heeft maar weinig nodig om het te redden. Dan komt de minnares van haar man, Shug, een flamboyante blueszangeres, in haar leven. Zij geeft Celie de moed om te vragen, te lachen, te spelen en uiteindelijk, om lief te hebben.
De hoofdpersoon in het verhaal ‘THE COLOR PURPLE’ is Celie, een twintigjarige arme zwarte vrouw die in haar brieven schrijft over haar jonge jeugd. Op haar veertiende werd ze misbruikt en verkracht door haar vader en zij probeerde toen te beletten dat haar zus hetzelfde lot zou ondergaan. Zo vertelt ze over haar leven met “Mister”, een wrede man die haar terroriseert. Uiteindelijk komt ze te weten dat haar man de hele tijd de brieven van haar zuster heeft achtergehouden, en de woede die ze voelt geeft haar de kracht om zichzelf te ontdekken en haar eigen weg te gaan. De blueszangeres Shug, tevens minnares van haar man, en uiteindelijk haar vriendin, leert Celie wat het betekent om onafhankelijk en liefdevol te zijn.
“It’s about life. It’s about love. It’s about us.”
Een ware sterrencast
De geliefde klassieker ‘THE COLOR PURPLE’ is in een volledig nieuw en gemoderniseerd jasje gestoken. Blitz Bazawule, die hoge ogen scoorde met zijn eerste film ‘Burial of Kojo’, is verantwoordelijk voor de regie maar Stephen Spielberg en Oprah Winfrey hadden zelf ook een grote vinger in de pap.
De hoofdrollen zijn weggelegd voor een ware sterrencast, met onder anderen: Taraji P. Henson, Danielle Brooks, Halle Bailey, Corey Hawkins en de met een Grammy Award onderscheiden zangeres Fantasia Barrino.
Klassieke versie wordt muziek spektakel
Het filmscenario voor de nieuwe versie van ‘THE COLOR PURPLE’ is van toneelschrijver Marcus Gardley. Die een WGA Award won voor ‘Maid’. Samen met een reeks aan zeer bekwame vakmensen, zoals editor Jon Poll, kostuumontwerper Francine Jamison-Tanchuck en choreigraaf Fatima Robinson, wisten ze van het klassieke boek en de vorige film, een waar musical spektakel te maken. Verantwoordelijk voor de muziek is hierbij Kris Bowers. Bekend van de muziek van ‘King Richard’ en ‘Green Book’.
Klik op de onderstaande link voor de trailer van The Color Purple
Wat een film
Laat ik maar, net als de film THE COLOR PURPLE, meteen met de deur in huis vallen: wat een film!
Vanaf de eerste minuut wordt je overdonderd door de muziek, de dans en het camerawerk. De personages lijken zo de bioscoop in te lopen, dwars over de stoelen heen, en de muziek zweemt op en maakt dan dat ik sommige om me heen zie meedeinen.
Nieuwe film versie VS oude film versie
Het is dan ook eigenlijk meteen duidelijk dat dit een heel andere belevenis gaat worden dan de wat donker overgoten manier van film uit 1985. De vraag die dan wel meteen opkomt is: hoe gaat het originele verhaal van THE COLOR PURPLE zich tot het grote doek verhouden?
Al vrij snel komt daar een antwoord op want er is een scène tussen hoofdpersonage Celie, haar zusje Nettie en hun vader die vrijwel gelijk is aan het boek. En zo volgen er meerdere. Sommige zinnen zijn zelfs identiek aan het boek, zoals: ’Ik denk dat het God boos maakt als je langs een veld met bloemen loopt en je de kleur paars niet opmerkt.’’
Het mooie is dus dat het ware verhaal van THE COLOR PURPLE, geschreven door Alice Walker, niet teniet wordt gedaan door de moderne versie van regisseur Blitz Bazawule.
Een geweldige cast
Ook de kracht van het verhaal THE COLOR PURPLE blijft overeind staan. Het wil nog steeds de weerbaarheid, de wilskracht en de energie van vrouwen weergeven. Dat wordt prachtig uitgebeeld door een nog vrijwel onbekende cast, die met hun charisma een wervelende film weten neer te zetten.
Fantasia Barrino speelt de moedige Celie. Haar onwetendheid, klunzigheid en naïviteit weet ze goed te bespelen en magistraal over te zetten naar de moedige en trotse Celie op het einde van de film. Dit komt heel mooi samen in de solo scène waarbij ze het lied ‘I am here’ zingt. Haar rol werd in 1985 gespeeld door Whoopi Goldberg, die nu alleen een kleine rol in het begin van de film heeft.
Taraji P. Henson, speelt de rol van verstootte domineesdochter, die haar hart verloor aan de Blues. Ondanks dat Taraji de meest ervaren actrice van de gehele cast is komt, naar mijn mening, haar rol het minst sterk over. Ze lijkt meer een karikatuur van het personage wat ze spelen moet. Ze gaat niet echt de diepte in, blijft emotioneel eentonig.
Danielle Brooks speelt de rol van Sofia, de rol waarmee Oprah Winfrey ineen klap wereldberoemd werd. En ik kan niet anders zeggen dat ook Danielle Brooks de sterren van de hemel speelt. Zij is Sofie gewoon. Haar kracht, haar energie, haar aversie tegen ongelijkheid, alles is in deze vrouw aanwezig. Met name het nummer ‘Hell No’, staat representatief voor wie ze speelt en is. Complimenten.
Mannen zijn de underdog
De mannelijke personages in de film THE COLOR PURPLE worden ook goed gespeeld. Al worden hun karakters wat minder heftig op de voorgrond neergezet en zijn ze vooral de underdog in het verhaal. Maar dat is in het boek ook zo.
De film heeft een moderne boodschap
Marcus Gardley die het scenario schreef voor THE COLOR PURPLE, in samenspraak met Steven Spielberg en Oprah Winfrey, heeft met regisseur en muzikant Blitz Bazawule de film door middel van opzwepende, maar zeer zeker ook emotionele muzikale nummers, de film in het licht getrokken en er een modern verhaal van weten te maken. Vele zullen dan misschien wel zeggen dat het het zoveelste (zwarte)-vrouwen-helden-verhaal is. Klopt, maar helaas blijkt dat het toch ook nog steeds nodig is dat dit keer op keer onder de aandacht gebracht wordt. De wereld is namelijk nog steeds niet zoveel heel veranderd als het op vrouwenrechten aankomt. Zeker niet in landen om ons heen, of in culturen in ons eigen land.
Oog voor detail en prachtige sfeerbeelden
De film THE COLOR PURPLE duurt maar liefst 2 uur en 20 minuten. Dat is lang, maar zeker niet te lang. Want door alles wat er gebeurt vliegt de tijd voorbij. Het is duidelijk dat er over de te verfilmde tijd nagedacht is, en is er extreem veel aandacht besteed aan details. Van de jaren twintig tot de jaren vijftig, op het einde. De kleding, de auto’s, en de entourage, werkelijk alles is tot in de puntjes verzorgd. En hierbij mag de prachtige omgeving waar het verhaal van de THE COLOR PURPLE zich afspeelt, South Carolina, niet vergeten worden. Wat een prachtige sfeerbeelden.
Door middel van overview camerawerk vlieg je als het ware over het land, en soms ook over en door de cast, heen. Dit lijkt een nieuwe manier van filmen te worden want ik ervaarde het laatste ook al bij de film Argylle. Daarbij kan ik me voostellen dat die manier van filmen voor anderen misschien wat heftig overkomt. Daarentegen geeft het je als kijker wel het gevoel midden in de scènes te zitten.
De film raakt je ziel
THE COLOR PURPLE is een fantastisch, eigentijds en emotioneel portret geworden van vrouwen, voor vrouwen. Een ode aan zusterschap, familie en wilskracht. Het bewijs van doorzettingsvermogen, trouw, hoop en liefde. Dit allemaal onderstreept door een fenomenale cast en krachtige mooie filmmuziek. Een nieuwe vertolking van een veel gekoesterd verhaal. Een film die je doet lachen en huilen tegelijk. Die naar je ziel reikt en je daar ook precies weet te raken. Net als het boek jaren geleden ook al deed.
Details over de film The Color Purple
- Releasedatum : vanaf 25 januari in de Nederlandse bioscopen
- Speelduur: 140 minuten
- Taal: Engels, Nederlands ondertiteld
- Classificatie: 12
- Genre: Muziek, Drama
- Regie: Blitz Bazawule
- Script: Marcus Gardley
- Producers: Oprah Winfrey, Stephen Spielberg, Scott Sanders
Ik ben een echte boekenwurm en deel daarover graag mijn mening. De recensies zijn terug te vinden op de sites van uitgeverijen, maar ook op mijn eigen blog www.deleestrein.blogspot.nl en op www.stoerleesvoer.nl
Naast lezen hou ik van koken/bakken, wandelen, puzzelen, scrapbooking en haken. Het leuke is natuurlijk om elke keer weer nieuwe ideeën op te doen. Daarom zijn sites zoals MamaScrapelle met hun honderden tips en ideeën, voor alles en nog wat, zo geweldig. Leuk dat ik daar nu ook mijn steentje aan mag bijdragen.
- Radical, een leraar gooit het roer volledig om - 27/04/2024
- The Fall Guy, een af geserveerde stuntman keert terug - 26/04/2024
- Hypnosen, een satirische blik op het (bedrijfs-) leven - 25/04/2024