zindelijk in 1 week – zindelijkheidsbox

Ik ga kamperen en ik neem mee: de zindelijkheidsbox, een potje voor de eerste 3 dagen zindelijkheidstraining, een WC-verkleiner, een opvouwbaar opstapje, plastic zakken en oude handdoeken (om de stof van de campingkinderstoel te beschermen), 23 kinderonderbroekjes, mini-cadeautjes en luierbroekjes. Oh en natuurlijk een rol Woezel-en-Pip-toiletpapier! Zindelijk in 1 week? Zal de zindelijkheidstraining peuter lukken? Ik zou zeggen, ga eerst even naar het toilet, want het is een verhaal geworden waar je ‘éven’ bij moet gaan zitten 😉

Inpakken en wegwezen met de zindelijkheidsbox

Naast de zindelijkheidsbox en de hierboven genoemde benodigdheden om de training van het zindelijk krijgen van een peuter succesvol te maken, gaat er natuurlijk nog véél meer mee op vakantie. Voor de zekerheid heb ik ál zijn kleding maar ingepakt, omdat ik denk dat de was niet snel droog wordt na een ongelukje. Het belooft namelijk regenachtig weer te gaan worden deze week en de temperatuur zal overdag niet hoger worden dan 19 á 20 graden. Er gaan dus ook een hoop spelletjes en boekjes mee om ons binnen te vermaken.

zindelijkheidstraining peuter

In mijn achteruitkijkspiegel lees ik in spiegelbeeld “De weg naar zindelijkheid!” op de zijkant van de zindelijkheidsbox die half uitsteekt uit de bovenste tas. En terwijl ik dat lees, vraag ik me af hoe we hier op de terugweg zullen zitten. Zal mijn zoontje dan tijdens de rit van 1,5 uur zijn plas op kunnen houden na het nét zindelijk krijgen van een peuter? En wat als we file krijgen? Of… (zoals precies op dat moment gebeurde:) mijn fiets – die op de vouwwagen stond – valt om terwijl we in de regen op de snelweg rijden… Van schrik plaste ik zelf haast in mijn broek!

Wanneer wordt het droog?

Alsof we nog geen pech genoeg hadden gehad, bleef het bij aankomst op de camping regenen. Het regende zelfs zo hard, dat het weinig zin had om de klep van de vouwwagen te openen, want in een mum van tijd zouden alle spullen doorweekt zijn. Als het zindelijk krijgen van een peuter net zo werkt als de buienradar, dan had ik beter meteen weer naar huis kunnen gaan. Maar ik ben niet iemand die snel opgeeft: ik trok mijn regenpak aan en zette op mijn knieën in het gras de krik onder de wielas om de vouwwagen alvast waterpas te zetten. En toen het iets minder hard regende, heb ik toch (met wat hulp) de vouwwagen op weten te zetten. Een paar uur later, toen alles stond, werd het toch nog droog en toen kon de vakantie echt beginnen.

Klaar voor de start – zindelijk in 1 week

En de vakantie begon goed: mijn zoontje werd pas om 9:30 wakker, een record! Voor die tijd was ik zelf al een paar keer wakker geworden, want het ging aardig tekeer buiten met de storm. Maar de vouwwagen, uit 1977, stond als een huis en trotseerde code oranje (dat die kleur toen helemaal hip was zie je nog aan de gezellige bloemetjesgordijnen) en ik draaide me nog ‘even’ een paar keer om. Voor zover dat lukte op het smalle luchtbed met 3 laagjes kleren aan in mijn slaapzak onder twee dekbedden en een fleecedeken… Maar toen mijn zoontje wakker was, ging ik er meteen uit. De activiteit die ik eigenlijk gepland had voor deze dag (scheidsrechter zijn bij een wedstrijd voor beginnende parachutisten), ging niet door vanwege de harde wind, dus besloot ik om vandaag maar meteen te beginnen met de training voor het zindelijk krijgen van een peuter.

Luier uit, onderbroek aan!

Sinds een week of twee voordat we naar de camping gingen, had ik mijn zoontje al verteld over de zindelijkheidstraining en lazen we er samen boekjes over. Ook opa deed zijn zegje tijdens de voorbereiding voor het zindelijk krijgen van een peuter: “Als je straks weer terugkomt van vakantie, dan hoef je ineens geen luier meer!” En die liet ik dus meteen uit, zoals ook in het instructieboekje van de zindelijkheidsbox te lezen was. Ik kreeg er een apart, soort spannend, gevoel bij. Niet omdat ik er geen vertrouwen in had, maar omdat hij er ineens zo groot uitzag in een onderbroek!

Zindelijkheidsbox

Mijn zoontje had, nadat hij zijn pyjama uit had getrokken (voor zover dat hem zelf lukte), eerst al op het potje gezeten die in de voortent stond. Er kwam niets. Ik gaf hem een mok waarin een panda tevoorschijn komt, in de hoop dat hij daardoor veel wil drinken, zodat we goed zouden kunnen gaan oefenen met plassen. En mijn taak was om te noteren hoe laat hij dronk en hoe laat hij daarna moest plassen; in de zindelijkheidsbox zitten schema’s waarin je dat kunt bijhouden om erachter te komen wanneer hij ongeveer moet plassen. Vlak vóór dat moment kun je hem er dan aan herinneren: “Jij zegt het als je moet plassen hè?”. Dit om ongelukjes te voorkomen en de kans op succes van het zindelijk krijgen van een peuter te vergroten.

Wat zit er nog meer in de zindelijkheidsbox?

Behalve zindelijkheidsschema’s bevat de box een trainingsprogrammaboekje met instructies (en FAQ’s), die je nodig hebt voor het zindelijk krijgen van een peuter, en de coachende uitleg over de aanpak hiervan. Er staat o.a. in wat je het beste kunt zeggen en doen en welke complimenten je kunt geven. Ook zitten er zogenaamde instructiekaarten in de box waarop het plan van de dag kort en bondig beschreven staat. En vrolijke dierenstickers om te verdienen na elke boodschap en verschillende stickerkaarten om ze op te plakken: van drie tot negen vakjes, waardoor het steeds langer duurt voordat hij een beloning krijgt (bij een volle kaart mag hij een cadeautje uitpakken).

Zindelijk in 1 week met de zindelijkheidsbox

In mijn opvoedingsstijl probeer ik straffen en belonen eigenlijk te vermijden. “Als je netjes blijft zitten, krijg je een koekje,” hoor ik bijvoorbeeld ouders in de supermarkt wel eens zeggen. Ze hebben het dan niet tegen hun hond, maar tegen een kind. Ik leg mijn kind liever uit wáárom bepaalde dingen wel of niet moeten gebeuren, wat de gevolgen of gevaren kunnen zijn.

Bijvoorbeeld: “Als je netjes blijft zitten, kan je niet uit het karretje vallen. Ik wil natuurlijk niet dat je valt, want dat doet pijn, dus dan kan je beter netjes in de wagen blijven zitten.” In de hoop dat hij naar mij luistert, omdat hij het boeiend vindt om naar mij te luisteren en niet omdat ik hem beloon voor zijn gedrag, of beter gezegd, het door mij verlangde gedrag. Zo laat ik hem zichzelf blijven. En ik moet zeggen dat dit heel goed werkt. Daarom zag ik er tegenop om met stickers en cadeautjes – of beloftes, wat als alternatief genoemd wordt – aan de slag te gaan. Maar uit nieuwsgierigheid naar zijn reactie hierop, ben ik er tóch mee begonnen.

Dag 1: Op de tijd letten tijdens de zindelijkheidstraining peuter

We waren zelf dus al laat op gang gekomen de eerste ochtend na de grote volksverhuizing. Maar de eerste plas liet óók lang op zich wachten op dag 1 van het zindelijk krijgen van een peuter. Pas aan het begin van de middag kon hij zijn eerste sticker opplakken! Ondertussen was ik nog bezig om het keukentje werkend te krijgen en lette ik niet goed op de tijd. “Mama, ik moet plassen!” hoorde ik ineens naast mij. Er zat per ongeluk al een beetje in zijn onderbroek, maar het meeste zat in het potje. Allebei waren we erg blij dat het tóch was gelukt. Een beetje streng hoorde ik mezelf vragen: “Wil je de volgende keer proberen om je onderbroek droog te houden?” Ahhh, zielig… vond ik eigenlijk… omdat ik het op tijd aan hem had moeten vragen… Maargoed, we hebben er allebei van geleerd! 😉

Het drinken leuk maken – zindelijkheidstraining peuter

Ik had gehoopt dat hij veel meer zou gaan drinken door de panda mok, maar dat vond mijn zoontje niet zo leuk als ik had gehoopt. De sapkan met het pompje die ik speciaal had gekocht – omdat ik zeker weet dat hij het wél erg leuk vindt om zelf zijn eigen drankje te tappen –  daarvan was het glas kapot gesprongen terwijl ik het vóór gebruik met heet water afwaste. Maar in de (dichtstbijzijnde!) supermarkt hebben we een hele drankvoorraad ingeslagen die ik hem zelf had laten samenstellen (zonder op alle suikers te letten…).

Thuis blijven en veel dingen laten zindelijk in 1 week

Ik koos dus voor de dichtstbijzijnde supermarkt, want eigenlijk werd aanbevolen om thuis te blijven tijdens de eerste drie dagen van de training voor het zindelijk krijgen van een peuter. Om goed voorbereid te zijn op deze intensieve week, moet je echt van te voren het instructieboekje goed doorlezen, want het kost je volledige aandacht. Uiteindelijk heb je zelf natuurlijk de vrijheid om wat kleine dingen aan te passen, zolang dat het programma niet in de weg zit, en dat deed ik dan met boodschappen doen. Het autostoeltje had ik ‘plas-proof’ ingepakt en het plastic en de oude handdoek gingen gewoon mee in de winkelwagen. Inclusief het potje, zodat ik hem er in geval van nood gewoon op kon zetten. Daar zou ik dan maar eventjes schijt aan hebben! 😉 Dat bleek niet nodig en heel trots kwamen moeder en zoon droog terug bij de tent.

Einde van een succesvolle dag – zindelijk in 1 week

De dag hebben we met een eindsprint afgesloten: in het laatste uur voor het slapengaan nog even drie grote plassen erbij. Het potje is dus zeker niet voor niks meegegaan naar de camping. In totaal heeft mijn zoontje er vandaag 8 keer op geplast en daarmee is hij bijna toe aan zijn derde cadeautje. Een paar keer dácht hij te moeten plassen, maar liet hij alleen maar poepjes. En vroeg daar heel serieus bij: “Krijg ik dan ook een sticker?” Dus de beloning maakt wel indruk. Dat merkte ik overigens ook een paar keer toen ik vroeg of hij wat wilde drinken: “Nee. Ik wil wél plassen!” was het antwoord terwijl hij naar het stickervel keek. Even dacht ik toen nog om de stickers te gaan gebruiken om goed drinken te belonen in plaats van voor de plasjes, haha.

Slaapbroekje bij zindelijkheidstraining peuter

Doordat mijn zoontje pas erg laat wakker was vanmorgen, heb ik zijn middagslaapje overgeslagen. Dat was eigenlijk best handig, want het voelde wat vreemd om hem uit te moeten gaan leggen waarom hij niet gewoon in zijn onderbroek kon gaan slapen. Eén van de handige tips die er tijdens het programma van het zindelijk krijgen van een peuter voorbij kwamen, vond ik, is dat je – om verwarring te voorkomen –  een luier geen luier meer noemt, maar een slaapbroekje. En dat je dan in plaats van een gewone luier dan ook zo’n luierbroekje gebruikt. De luierbroekjes die ik daarvoor gekocht had, bleken echter niet bestand tegen de hoeveelheid urine die mijn zoontje ’s nachts geproduceerd had, dus daar moest ik nog even wat op gaan bedenken.

Dag 2: We gaan weer vrolijk verder zindelijkheidstraining peuter

De stickerkaart had ik met een knijper aan zijn slaaptentje vastgemaakt. Niet omdat ik bang was dat die weg zou waaien in de storm, maar zodat hij de stickerkaart meteen kon zien bij het wakker worden. En ook voor mezelf als herinnering om aan te leren om hem direct na het opstaan op het potje te zetten. Op dag 2 van het zindelijk krijgen van een peuter hebben we alweer heerlijk uitgeslapen. En naar hartenlust heeft mijn zoontje de hele dag volop geplast op het potje. Hij had het even moeilijk, omdat hij een keer knoeide. Maar ik zei dat dat helemaal niet erg was, want “Mama heeft toch verder niks te doen op vakantie…” (euhhh, haha). Een ander moeilijk momentje kwam vlak daarna. Zoals ieder kind doet hij wel eens iets wat niet mag en ik liet hem weten dat ik het niet leuk vond dat hij mijn pen gebruikte om ongevraagd op mama’s spullen te ‘tekenen’. Dat hij daarvan schrok, dat was te zien aan een natte broek en een plasje op het rieten (speel)kleed in de voortent van de vouwwagen.

Picknicken met het potje – zindelijk in 1 week

Ik besloot om hem, en mezelf, even af te leiden van het zindelijk krijgen van een peuter en we gingen naar de speeltuin naast de vijver, gewoon op de camping, maar even weg van de handwasjes, zindelijkheidsschema’s en stickervellen. Vanaf die plek konden we goed kijken naar de parachutisten die vandaag weer volop aan het springen waren in de gaten tussen de bewolking. En behalve onze boterhammetjes en genoeg te drinken, ging het potje natuurlijk ook mee. En dat was maar goed ook, want hij moest al gauw. Dat de stickerkaart niet mee was, leek hem niet uit te maken, hij vroeg er in ieder geval niet naar en was volgens mij allang blij dat ik oprecht blij was met zijn prestatie. En dat hij op-een-potje-plassen-kijkend-naar-parachutisten van zijn bucketlist kon afstrepen.

Meer stickers, meer diertjes tijdens zindelijkheidstraining peuter

Vandaag ging het zo goed verder, dat ik in de loop van de middag ben overgegaan op een stickerkaart waar 5 stickers opgeplakt moeten worden voor een volle kaart. In deze eerste twee dagen had hij al vier volle stickerkaarten met 3 stickers en heeft mijn zoontje dus ook vier cadeautjes uit mogen pakken. Die vond hij erg leuk en ging er gelijk mee spelen. Ik had verschillende diertjes ingepakt, omdat er op de stickers ook diertjes staan. Eén keer praatte ik met een stemmetje alsof ik het diertje was (tegen mijn zoontje) en dat die zijn prestatie zo goed vond en sindsdien wilde hij steeds dat het diertje eerst tegen hem ging praten voordat hij het opplakte. Haha, en dat deed ik natuurlijk met liefde.

Einde van de dag – zindelijk in 1 week

Na een goed gesprek tussen mijn zoontje en een van de diertjes (mij dus), gingen we aan het einde van de middag op de fiets naar het paracentrum. Met de toiletbrilverkleiner die we van opa en oma mochten lenen (thuis heb ik een geïntegreerde verkleiner) om daar vol goed vertrouwen uit te gaan proberen. En dat voelde eigenlijk een beetje alsof ik voor het eerst naar de middelbare school fietste, zo’n gevoel dat je klein en groot tegelijk bent met mijn zoontje zo zonder luier achterop.

Ik zocht op het paracentrum wat bekenden op en die vertelde ik natuurlijk trots over de prestaties van mijn zoontje. Mooi om te zien hoe hij ernaast stond te glunderen. En voordat we weer richting de camping gingen, heeft hij daar zowaar geplast op een echte WC met de toiletbrilverkleiner! Ter plekke bracht ik kreten uit alsof ik een mooie parachutesprong had gemaakt, terwijl ik luisterde hoe de plas van mijn kleine grote zoon in de toiletpot kletterde. Whoehoe! In totaal 9 keer goed geplast en 1 ongelukje vandaag tijdens het zindelijk krijgen van een peuter.

Dag 3: kind zindelijk in 3 dagen? of niet

Wegens het succes van de toiletbrilverkleiner gisteren, namen we vandaag de instructiekaart van dag 4: oefenen op de WC. De afgelopen nacht geen lekkend luierbroekje, maar een luier die we slaapbroek noemen. Al ‘vroeg’ (kwart voor 8 :-)) werd mijn zoontje wakker met de woorden “Hé, waar is mijn onderbroek?” toen hij zijn ‘slaapbroek’ zag. Om 7:45 en 7:55 kwam er niets. Hij vond het potje te koud… Ja, dat snap ik, het was 9 graden geweest die nacht. De toiletbrilverkleiner ging mee naar het sanitairgebouw, daar lukte het ook niet. Tijdens het douchen zei hij een paar keer te moeten. Gelukkig stond het toilet in dezelfde ruimte en kon hij er tussendoor gelijk op gaan zitten, maar nog steeds niets. Na het douchen toch geplast, maar ik merkte wat onrust op de één of andere manier.

Even wachten – zindelijk in 1 week

Na 2 pakjes yoghurtdrink konden we de benen weer strekken. “Even wachten, mama!” zei hij. En at eerst zijn koekje op voordat we naar het sanitair gebouw liepen. Best knap, vond ik zelf, dat hij het zelf al op kon houden. Niet veel later moest hij wéér plassen, maar toen moest hij op míj wachten.

Nadat ik een mierennest met vliegende mieren in de voortent had uitgeroeid, was ik nu druk bezig met bedenken en uitvoeren van het plan: hoe eikenprocessierupsen uit de tent te lokken zonder gebrandmerkt te worden door die veelbesproken huiveringwekkende haren?! En wat waren ze GROOT in het echt! De rest van de week durfde ik trouwens wel meteen alle andere enge ‘beesten’ zoals langpootspinnen en oorwurmen met mijn blote handen weg te vegen. Dat ik dáár ooit bang voor was!

Zelfs het grijze muisje die iedere avond eten kwam zoeken en de kikker en de naaktslakken die ons steeds bezochten, waren niks bij die eikenprocessierupsen. En in de nachtmerrie die ik in de volgende nacht kreeg werden ze alleen nog maar groter en groter. (Echt leuk hoor, kamperen…) Maar goed, de rupsen hebben mijn plannetje niet overleefd en daarna kon ik meteen weer eens een handwasje doen, want mijn zoontje heeft niet zo lang kunnen wachten… Arme hij. Ik heb wel netjes sorry gezegd en uitgelegd dat sommige beestjes gevaarlijk zijn voor mensen.

Voor niks lopen, pfff… zindelijk in 1 week

Verder héél vaak voor niks gelopen. Hij met zijn ‘brilletje’ (de toiletbrilverkleiner) en ik er met pen en papier achteraan rennend om alles te noteren in het zindelijkheidsschema. Daaraan kon ik zien dat het 13x was dat we, naast de 11x dat er wél wat kwam, voor niets gingen. Mensen op de camping begonnen te vragen of het allemaal lukte. Er kwam zelfs iemand een krantenartikel naar me toe brengen: in de NRC las zij toevallig een stukje over het nog niet zindelijk zijn van veel kinderen die starten op de basisschool (scholen mogen kinderen zelfs weigeren als het nog niet zindelijk is). “Je mag jezelf wel prijzen!”, zei ze erbij. Dat drong eerlijk gezegd nog niet tot me door tijdens deze intensieve/zware dag van het zindelijk krijgen van een peuter. Ik bedankte haar vriendelijk (terwijl ik dacht: “Mens, denk je dat ik de tíjd heb om dat allemaal te lezen??”).

Gepoept! – zindelijkheidstraining peuter

Dat we al die keren voor niks liepen vandaag, leek toch niet echt voor niks geweest. In de avond, terwijl hij zei te moeten plassen, liet hij een heel hard poepje op de WC en hij schrok: “Komt ook poep, mama!” en “Ik vind het beetje spannend.” Hij keek echt geschrokken en hield me met twee handjes stevig vast. “Hé, ja! Wat goed! Én er komt ook plas, dan krijg je straks twee stickers! Ja! Echt! Dat is heel goed!” Ik hoorde mezelf oprecht blij galmen door het sanitairgebouw en hij was erg trots, ik ook.

Dag 4: Op mama’s bril tijdens de zindelijkheidstraining peuter

Tijd om het zindelijkheidsschema niet meer te gebruiken. Er was na 3 dagen totaal geen ritme in te ontdekken en ik werd lichtelijk gestresst door dat ‘verplichte’ (zo voelde het voor mij) invullen elke keer. Vandaag gebruikte ik wederom de instructiekaart van dag 4: oefenen op de grote mensen WC en dat ging goed! ’s Middags een ongelukje, geen idee waarom. Hij stond voor mijn neus: “Mama, ik plast!” en dat zag ik ja… “Ho, stop! Euhhh, kan je stoppen? Dan doen we…” … (Hij keek verstijft naar beneden en zag zijn korte broek steeds natter worden. En hoe de urine over zijn benen zijn uiteindelijk zeiknatte sokken en sandalen inliep.) “… de rest op de WC…” wilde ik zeggen. Kort daarvoor gaf hij al aan te moeten plassen, maar toen ik hem vroeg om zijn ‘brilletje’ te pakken, hoefde hij niet meer, zei hij. Niet alles geloven wat ze zeggen dus, haha!

Later waren we in het sanitairgebouw voor iets anders, zonder de toiletbrilverkleiner mee te nemen. “Mama, ik moet plassen.” “Oké, nu? Dat wordt dan zonder je brilletje, want die ligt nog in de tent.” “Ja, ik wil op mama’s bril!” zei hij en triomfantelijk liep hij met grote passen naar het hokje. En jaaaaa hoor, gelukt! Zijn broek was aan de achterkant wel nat, doordat de straal precies tussen de bril en de pot heen kwam. Maar ach. Later zelfs nóg 2x op ‘mama’s bril’ geplast!

Hulp van de Facebook community zindelijkheidsbox

Die straal bleef echter wel een dingetje. Tijd om een hulplijn in te schakelen. Tijdens het zindelijk krijgen van een peuter met de zindelijkheidsbox, kun je toegang krijgen tot hun besloten Facebook community. Hier kun je 1 jaar lang vragen stellen over dingen waar je tegenaan loopt en ervaringen van andere ouders lezen. Ik heb hulp gevraagd over de urinestraal die soms niet alleen zijn eigen broek nat maakt… en dat er soms niks komt terwijl hij zegt dat hij moet plassen. Het is fijn om te lezen dat dit door anderen werd herkend en dat ik er tips en trucs voor heb gekregen. En trouwens ook fijn om tussen de ervaringen te lezen dat iedereen een zware dag heeft tijdens de training, zoals ik gisteren ervoer.

Dag 5: Ongelukje door ongelukje

Een volle plasluier (“Dat is seen luier, mama, dat is mijne slaapbroek!”) mét poep bij het opstaan: opgelucht startte mijn zoontje de vijfde dag van het zindelijk krijgen van een peuter. Toch maar even naar de WC gelopen, maar daar kwam natuurlijk nog niks. De rest van de dag gaf hij niet elke keer aan wanneer hij moest. Wel uiteindelijk weer veel stickers verdiend door af en toe gewoon te gaan. En veel op pad geweest, waardoor zijn zelfvertrouwen vast en zeker weer is gegroeid, want bij de speeltuin plaste mijn zoontje (zonder dat hij echt moest) op een ‘nieuwe’ WC. Volgens mij waren we vergeten een sticker te plakken daarvoor, maar het applaus was voor hem ook belonend genoeg.

Later, na het trampoline springen, werd hij onaangenaam verrast: twee splinters in zijn voetzool. “Ik plast!” riep hij geschrokken en daar meteen in lichte paniek achteraan: “Ik moet plassen, mama!” gauw tilde ik hem op en rende ik met hem naar WC. Er zat een héél klein beetje in zijn onderbroek, maar die sticker had hij dubbel en dwars verdiend. De plek waar de splinters zaten, daar voelde hij niet zo veel meer van. Maar hij kon na het avondeten toch een half uurtje lekker met zijn benen omhoog zitten: met de schouderdrager (met daarin voor de zekerheid plastic en een handdoek…) een stukje gewandeld.

Dag 6: Natte kleren – zindelijk in 1 week

Behalve de weersomstandigheden, kreeg ik vandaag eindelijk het idee dat ik óók op vakantie was. Dat hij wederom niet goed aangaf wanneer hij naar de WC moest, daar begon ik aan te wennen. Ik nam hem gewoon elke keer mee wanneer ik zelf ging. Meestal zei hij dan: “Ik wil niet plassen” of: “Mijn plas slaapt.” En soms kwam er wel wat. Eén keer schrok mijn zoontje een beetje toen hij op de WC twee harde poepjes liet en hij vond het raar dat er geen drolletje lag, haha (ahhh). Gedurende de dag had hij er wat meer zin in. Aan het begin van de dag had hij de 2^e stickerkaart van 7 vol en aan het einde van vandaag 5 van de 9 stickers al.

Ook eindelijk weer ‘gewoon’ water gedronken tussendoor in plaats van al die smaakvolle pakjes. Een paar keer alleen maar poepjes gelaten op de WC, gevraagd of hij wou proberen te poepen. Goed geprobeerd, maar niet gelukt. Wel elke keer natte kleren voor eigenlijk elk WC-moment, maar dat kwam doordat we zonder paraplu naar het sanitairgebouw liepen en één keer door het dansen in de plassen. Géén ongelukjes. Veel binnen gespeeld vandaag door de regen. Na het avondeten was het even droog en gingen we gauw nog even een half uurtje weg op de fiets.  

Dag 7: Geslaagd! Zindelijk in 1 week

En wéér geen ongelukjes vandaag tijdens de laatste dag van het zindelijk krijgen van een peuter! Het begon haast nog leuk te worden ook! We zijn naar de kinderboerderij geweest, waarbij ook een hele grote speeltuin was. De laatste stickers gingen mee. Daar aangekomen, na ongeveer 25 minuten op de fiets, kwam er niks. Na alle glijbanen een aantal keer gedaan te hebben, aten we op een bankje in de zon, die zich gelukkig weer eens liet zien, onze boterhammetjes op en dronk mijn zoontje zijn pakje melk. Nog steeds niks. Later na een waterijsje en het spelen in de zandbak wel een plas. Droog oodschappen gedaan en daarna 20 minuten gefietst naar het paracentrum en nadat hij zijn laatste sticker daar verdiend heeft en het cadeautje (een tijger) had uitgepakt, mocht hij even in het stilstaande vliegtuig zitten voordat de parachutisten instapten. Daarna vlogen we, op de fiets, naar de camping om op tijd te zijn voor de diploma-uitreiking.

Plasdiploma Zindelijkheidsbox

Aan het einde van het programma van het zindelijk krijgen van een peuter, krijgt je kind een heus plasdiploma. En die heeft hij zeker verdiend! En mijn verdienste? Géén luiers meer verschonen en daarmee ongeveer 50 euro per maand besparen aan luiers en billendoekjes! Aan het begin van deze laatste dag had ik mijn zoontje voorbereid dat er na deze stickerkaart en cadeautje geen nieuwe stickers komen, maar dat hij een diploma krijgt en dat we die dan aan opa en oma kunnen laten zien. Hij kreeg zijn diploma na het avondeten. Trots vertelde hij aan alle andere mensen die hij maar zag op de camping: “Ik heb een secloma!” en we belden opa en oma. Daarna rende hij gauw weer naar campingbuurman Henk, zijn vriend van deze week aan wie hij alles kon vertellen: “Opa sest ik seen luier meer aanhoeft!” “Goed gedaan, jongen!” hoorde ik Henk zeggen terwijl mijn zoontje alweer blij terug naar mij kwam rennen.

De afterparty – zindelijk in 1 week

Natuurlijk ben ik na het uitreiken van zijn diploma zeker niet meteen klaar met het zindelijkheidsgebeuren. De dag erna wilde ik graag met hem de stad in, maar merkte ik aan hem dat er een grote boodschap aan zat te komen. Die herkenning vond ik best goed van mezelf eigenlijk. En na die drol gingen we met de veerpont op weg naar de paardentram. Hij vond het spannend om wat er ging gebeuren en ik omdat we daar een half uur echt geen kant op konden en hij van te voren niet had weten te plassen op het toilet van het VVV-kantoor. Maar het ging hartstikke goed. Naderhand dronken we wat op een terrasje en kwam ik erachter dat het helpt als ik “Ik ga eerst!” zeg. ’s Avonds mijn beloning voor deze werkvakantie: we gingen met vrienden uit eten om te vieren dat het zindelijk krijgen van een peuter was gelukt!

Spelletje tijdens zindelijkheidstraining peuter

Dat het zindelijk krijgen van een peuter niet in die ene week helemaal klaar is, merkte ik ook bij het volgende ‘raadspelletje’. Dat hij de s in plaats van een g zegt, dat wist ik al maanden, maar dit soort hints om aan te geven dat hij moest plassen, die kende ik nog niet: “Mama, ik mas ook in het sras plassen hè?” gevolgd door “Mama, mas ik ook in dit saatje plassen?” wijzend naar de spleet in het bankje waar we op zaten. Pas nadat we opstonden toen de stoomtrein voorbij was ge’huu-huuuuuu’d, kwam ik erachter dat hij eigenlijk bedoelde dat hij moest plassen…

Sinds deze week heb ik standaard 2 á 3 reserve kledingsetjes mee als we eropuit gaan, dus daarvoor maakte het niet uit. Maar na dit ongelukje, of beter gezegd misverstand, heb ik hem wel gelijk verteld dat hij van mij best in dit geval op het gras had mogen plassen, en desnoods door de spleet van het bankje heen, maar dat het de bedoeling is dat hij dan éérst zijn broek naar beneden doet, zodat die droog blijft. Maar voordat we weggingen had ik hem inderdaad verteld dat het zomaar zou kunnen dat hij in het gras zou moeten plassen, omdat er geen WC in de buurt was waar we heengingen. Dus zijn actie was begrijpelijk.

Nu op naar nachtzindelijkheid

Met dreigende onweerswolken op de achtergrond heeft mijn zoontje me goed geholpen om de vouwwagen nét op tijd weer in te pakken. Beide droog gebleven. Óók tijdens de 1,5 uur durende terugrit bleef mijn zoontje droog, ondanks hij in slaap was gevallen. De nacht zit niet in het programma van het zindelijk krijgen van een peuter. De ervaring leert dat het meer energie kost dan dat het waard is en een goede nachtrust vinden de makers van de zindelijkheidsbox belangrijker. Het zindelijk worden in de nacht gaat vaak vanzelf. En de tweede nacht in zijn eigen grote bed, bleef mijn zoontje inderdaad vanzelf droog.

Hoe gaat het nu zindelijk in 1 week?

We zijn inmiddels bijna vijf weken verder na de start van het zindelijk krijgen van een peuter. Na de vakantie liet mijn zoontje heel trots zijn ‘secloma’ (het plasdiploma) zien bij de opvang. Ik vertelde er trots bij dat hij in korte tijd met stappen vooruit is gegaan. Hij is nu nog steeds droog overdag, zonder ongelukjes, heeft dus ook geen middagslaapje meer sinds de vakantie en slaapt nu ’s avonds in zijn grote bed.

Wel met een luier om en hij mag nu elke dag wanneer hij met een droge ‘slaapbroek’ wakker wordt een sticker plakken. Hij heeft er al dertien mogen plakken! Waarvan 10 na de laatste aaneengesloten nachten, inclusief een lang weekend weg, dus ik denk dat hij dat trucje ook al doorheeft. Maar in het Vitamini’s boek van de Lidl kunnen 96 verschillende stickers geplakt worden, dus ik ga gewoon nog even door, haha. Ja, dat belonen hou ik er voor dit soort dingen toch maar in, het is toch echt wel een prestatie. Sterker nog; het zindelijk krijgen van een peuter is namelijk de meest intensieve sport die ik ooit beoefend heb… en ik ga tenslotte ook voor een medaille als ik aan een sportwedstrijd meedoe! 😉

Om een lang verhaal kort te maken:

Het programma van de zindelijkheidsbox is goud waard! Is jouw kind ook fit genoeg voor squads op de pot en wil jij ook eens van die luiers af? Koop de training dan hier: https://www.zindelijkheidsbox.nl/

Lees hier voor tips over nachtzindelijkheid