Skip to Content

Peuter krijgt een bril na ogentest bij het consultatiebureau

Sja het consultatiebureau.. De meeste mensen vinden het verschrikkelijk. Komen er alleen voor de prikken en om te weten hoe groot en zwaar je kindje precies is. Ontwikkelt je kind goed dan ben jij happy. Heeft het consultatiebureau op en aanmerkingen dan denk jij.. zucht het “consternatiebureau” het is ook nooit goed. Wij staan er ook zo in tot dat bleek dat dochterlief helemaal niet goed zag tijdens de ogentest bij het consultatiebureau. 

Het consultatiebureau

Ja elke ouder in Nederland krijgt wel te maken met het consultatiebureau. Sommige mensen kiezen voor een antroposofisch bureau. Sommige mensen kiezen wel voor het volgen van het vaccinatieprogramma, andere willen de prikken op andere momenten liever hebben en sommige mensen volgen braaf alles op wat het consultatiebureau allemaal geeft aan adviezen. Naast inentingen is daar ook de ogentest bij het consultatiebureau als belangrijke mijlpaal.

Soms kan ik echter ook helemaal gek worden van het consultatiebureau en noem ik het gekscherend het consternatiebureau. Uw kind is te zwaar, te klein, te groot, te dun.

Of zoals onze dochter die heel verlegen is bij vreemde mensen. Praat ze wel goed? Uhh ja ze heeft een woordenschat waar je u tegen zegt en kletst de oren van ons kop en loopt voor in haar ontwikkeling op sommige punten.

Dat vind ik soms nog het meest irritante. Dat ze in 5 minuten al een oordeel vellen over je kind die ze verder helemaal niet kennen en nooit zien behalve als je opgeroepen wordt voor testen. Als je dan een weerwoord hebt op hun mening kijken ze je aan met een blik.. jaja het zal wel… rrrhhhh

Testen op het consultatiebureau

Toch ben ik soms ook wel blij met ze. Ze hebben handige weegschalen en meetapparatuur om je kind de eerste jaren te meten en te wegen. Ik vond het altijd wel fijn om te weten of ze nog rond haar eigen curve van de geboorte meeliep. En ja ze is soms wat zwaarder onze dochter, maar dat is ze al vanaf de geboorte en we snoepen hier nauwelijks maar ze eet wel veel fruit. Liever dat dan elke dag snoep of andere troep. We eten zelfs bijna nooit toetjes dus ik vind het prima. Dat commentaar gaat dan ook het ene oor in en het andere oor uit. maar de ogentest bij het consultatiebureau die uitslag hadden we niet aan zien komen.

Ogentest bij het consultatiebureau

ogentest bij het consultatiebureau

De laatste test die dochterlief moest doen was de welbekende ogentest bij het consultatiebureau. Van te voren hadden we een paar keer plaatjes geoefend wat nog een kleine discussie met schoonmoeder opleverde. De kerk vond zij een ouderwetse sleutel. Sommige mensen vinden het een moskee anderen zien er niks in. De fluitketel bestond volgens mij alleen nog maar in de vorige eeuw, tegenwoordig heeft iedereen een waterkoker. En een karaf water gebruikt zelden iemand nog die er zo uit ziet. Maar goed we oefenden de moeilijkste woordjes en vol goede moed ging ze er met papa naartoe.

Toen bleek dat ze met haar rechteroog niet goed zag. Eerlijk gezegd hadden wij hier nooit wat van gemerkt behalve dat ze met wijzen altijd haar rechteroog dicht doet. Maar daar zag ik niks vreemds achter. Dus we kregen een  verwijskaart mee.

Naar de oogarts

Een maand later mochten wij naar de oogarts in het nieuwe Reinier de Graaf ziekenhuis hier in Delft. Een prachtig gebouw wat super werkt met de nieuwe manier van werken. Al snel waren we aan de beurt. Daar zat onze kleine hummel dan in een grote stoel bij een hele lieve arts. De eerste kleine oogtesten gingen goed. Ze zag diepte in een kaart, waardoor ze plaatjes zag, waar ik totaal niks van kon maken. ( Sja ik zie met 1 oog geen diepte en werd daar mooi weer even mee op de feiten gedrukt haha)

Toen kreeg ze de welbekende bril op en mocht ze plaatjes gaan raden. Haar linkeroog ging redelijk goed. Ik verbaasde mij dat ze toch nog niet heel veel zag en haar rechteroog zag ze de twee bovenste regels en toen werd het stil. Arm kind ik wilde dr op schoot trekken zo sneu vond ik het maar ze sloeg zich er moedig doorheen. “het is te klein” zei ze heel zachtjes.

Druppels in je ogen

Vervolgens moest ze in beide ogen druppels krijgen om daarna de juiste sterkte te kunnen meten van haar ogen. Dat was even brullen want dat vond ze verschrikkelijk spannend en dat moest mama dus even doen 🙂 Een ogentest in het ziekenhuis is veel uitgebreider dan een ogentest bij het consultatiebureau.

bij de oogarts

Na een klein uurtje en een lekker ijsje waren we weer aan de beurt. Ze zag nu heel slecht en liet zich lekker door ons tillen. Ze moest nu door apparaten kijken en daarna deed de arts met de hand en een handapparaat de controle nog eens over. Want naast een sterkte meten ze ook gelijk de cilinder en eventuele as.

De uitslag van de ogentest

De gemeten sterkte: Links +2,75 Rechts +4 Nu denk je misschien wow wat veel!! Maar op deze leeftijd hebben de meeste kinderen een sterkte van + 2 – +2,25 en bij de geboorte een sterkte van + 4 ongeveer. Het oog groeit en hiermee worden de sterktes steeds minder tot 0.

Over 4 maanden moeten we weer terug om weer te testen en om te kijken of haar rechteroog een lui oog is. Net als mama toen ze klein was.

Dankzij de ogentest bij het consultatiebureau kwamen we er achter dat ze dus niet goed zag. Ze bleek inderdaad een lui oog te hebben en dit traject heeft ongeveer 2 jaar geduurd. Mede door onszelf omdat we niet heel streng waren met plakken soms. En omdat dochterlief ze gewoon soms aftrok omdat ze er geen zin in had.

Footer1
ellen
Delen is enorm lief

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.